unusual [ʌnˈjuːʒuəl; ʌnˈjuːʒəl] adj 1.әдеттегідей/ әдеткідей емес, (қалыптан) өзгеше, басқаша, бөлекше, ерекше; бөтен, тосын (syn: uncommon) ♦The case is highly unusual. – Бұл іс - өте (бір) басқаша/ ерекше. ♦Police then took the unusual step of publishing the names and pictures of the two suspects. – Полиция бөлекше/ өзгеше әрекет етіп, екі сезіктінің ат(тар)ы мен сурет(тер)ін жариялады. ♦it is ∼ for smb/smth to do smth It's not unusual for young doctors to work a 70-hour week. – Жас дәрігерлердің аптасына жетпіс сағат жұмыс істеуі/ істейтіні жиі ұшырасады/ болып тұрды. ♦It's unusual for the trees to flower so early. – Ағаштардың бұлай ерте көктеуі – сирек. ♦She hadn't noticed anything unusual about Susan's behaviour. – Сьюзанның жүріс-тұрысынан ол бөтен ештеңе аңғармады. ♦an unusual colour – өзгеше/ ерекше түс/ рең(к) 2. (idm) *cruel and unusual punishment өте қатыгез жаза