unwelcoming [ʌnˈwelkəmɪŋ] adj 1. (кісі ж) жақтырмаған, жақтырмайтын, түксиген, қабағы қатулы ♦The locals were distinctly unwelcoming. – Жергілікті тұрғындар сырттан келгендерді жақтырмады. 2. (жер, орын ж) тартымды емес, жайсыз (opp: welcoming) ♦She went back to her cold unwelcoming house. – Ол салқын да сүреңсіз үйіне оралды.