​uproar [ˈʌprɔː(r)] n айқай-шу, шу, дабыр ♦The room was in (an) uproar. – Бөлмеде айқай-шу болып жатты. ♦Her comments provoked (an) uproar from the audience. – Оның сөздерін естіген жұрт ызалана шулады. ♦We could no longer hear him above the uproar. – Айқай-шудан оны ести алмай қалдық. ♦The article caused (an) uproar. – Мақаладан соң шу шықты.