uproot ​[ ˌʌpˈruːt] v 1. ∼ smth (ағашты, өсімдікті) қопару, түбімен/ тамырымен жұлу ♦The storms uprooted a number of large trees. – Дауылдар бірнеше үлкен ағашты қопарып кетті. 2.талай жыл қоныстанған/ тұрған жерінен көш(ір)у/ кет(ір)у ♦We decided to uproot and head for Scotland. – Шотландияға көшуді ұйғардық. ♦∼ yourself/smb If I accept the job, it will mean uprooting my family and moving to Italy. – Жұмысты алсам, онда үй-ішін Италияға көшіру керек болады.