urgent [ˈɜːdʒənt] adj шұғыл, дереу/ тез істелетін (syn: pressing) ♦The police have issued an urgent appeal for information. – Полиция жұрттан шұғыл дерек өтінді/ дереу хабарласуды өтінді. ♦a problem that requires urgent attention – тез/ дереу қарастыруды қажет ететін проблема ♦‘Can I see you for a moment?’ ‘Is it urgent?’ – «Сенімен бір сәтке сөйлессем бола ма?» «Шұғыл ма?» ♦Mark the message ‘urgent’, please. – Хабарды «шұғыл» деп таңбалашы. ♦The law is in urgent need of reform. – Заңды шұғыл/ дереу реформалау керек. ♦They’ve called an urgent meeting for this evening. – Олар бүгін кешке шұғыл жиналыс шақырды. ♦an urgent whisper – шұғыл бірнәрсені сыбырлау ♦Her voice sounded urgent on the phone. – Телефоннан оның тықыршып тұрғаны аңғарылды.