usher [ˈʌʃə(r)] A.n 1. (шіркеуде, залда келушілерге) орын көрсетуші (адам) 2.сот залына кіргізіп-шығаратын сот қызметкері 3.тойға келушілерге орын көрсететін қалыңдық пен жігіттің жолдасы B.v 1. ∼ smb (біреуді) баратын орынға алып бару не оған орын көрсету ♦The secretary ushered me into his office. – Хатшы/ Секретарь мені офиске алып/ ертіп кірді. ♦We were asked to leave and ushered out of the door. – Бізден кетуімізді өтініп, есіктен шығарып жіберді. 2. (phr v) *usher smth in ​(formal) бірн-ң басы/ басталуы болу; бірн-ні бастау ♦The discovery of oil ushered in an era of employment and prosperity. – Мұнайдың табылуы жұмыс орны мен молшылық көп жаңа заман алып келді.