vengeance [ˈvendʒəns] n (formal) 1.кек; кек алу(шылық)/ қайтару (syn: revenge) ♦a desire for vengeance – кек алғысы келу ♦∼ on/upon smb to take vengeance on somebody – біреуден кек алу ♦She is determined to wreak vengeance on those who killed her cousin. – Ол жиенін өлтіргендерден кек алуға бел буған. ♦He swore vengeance on his friend's killer. – Ол досын өлтіргендерден кек аламын деп ант ішті. ♦∼ against smb He sought vengeance against those who had humiliated his country. – Ол өз елін қорлағандардан кек алмақ болды. 2. idm *with a vengeance ​(informal) құлшына, жігерлене ♦She set to work with a vengeance. – Ол құлшына жұмыс істемек болды. ♦After two days the infection came back with a vengeance. – Екі күннен соң инфекция өршелене оралды. ♦After a poor season last year, he’s back with a vengeance. – Өткен жылы нашар ойын көрсеткен соң, ол енді құлшына кірісті.