vent [vent] A.n 1. (бөлмеге, тб газ, ауа, сұйықтық енетін не шығатын) қуыс, саңылау, ойық, тесік ♦air/heating vents – желде(т)у/ жыл(ыт)у саңылауы 2. (үст киімнің не жакеттің артындағы не бүйіріндегі) тілік, тілме (разрез) 3. (idm) *give (full) vent to smth ​(formal) сезімін/ ашуын қатты білдіру, қатты ашулану, дүрсе қоя беру ♦Children give vent to their anger in various ways. – Балалар ашуларын түрліше білдіреді. ♦She gave full vent to her feelings in a violent outburst. – Ол бұлқан-талқан болып ашуланды. B.v (formal) сезімін/ ашуын қатты білдіру, қатты ашулану, дүрсе қоя беру ♦∼ smth (on smb) He vented his anger on the referee. – Ол төрешіге дүрсе қоя берді. ♦She vented her spleen on the assembled crowd. – Ол жиылған жұртқа айқайлап ұрысты. ♦∼ (about smth) She vented for two minutes about work and her boss. – Ол екі минуттай жұмысы мен бастығын жамандады. ♦She talked with me whenever I needed to vent. – Біреуге деген өкпесін ол ылғи маған ақтаратын.