victory [ˈvɪktəri] n (pl victories) 1.​жеңіс, ұтыс ♦to win a narrow victory – әрең жеңу ♦The outcome left both sides claiming victory. – Бұндай нәтижеден соң екі жақ та жеңдік деді/ деп дау айтты. ♦an election victory – сайлаудағы жеңіс ♦Neither side is strong enough to achieve a military victory. – Ешбір жақтың (да) әскери жеңіске жететін шамасы жоқ. ♦∼ in smth a decisive/landslide victory in the election – сайлауда айқын басымдықпен жеңу 2. (idm) *roar, romp, sweep, etc. to victory оңай жеңу/ жеңіске жету ​♦He swept to victory in the final of the championship. – Чемпионаттың финалында ол айқын жеңіске жетті. ♦Labour swept to victory in the 1945 election. – 1945 жылғы сайлауда лейбористік партия айқын жеңіске жетті. *snatch victory from the jaws of defeat «жеңісті жеңілістің азуынан жұлып алу», жеңіліп жатып жеңу ​