vindicate [ˈvɪndɪkeɪt] v (formal) 1. ∼ smth (бірн-ң) растығын/ дұрыстығын дәлелдеу, ақтау (syn: justify) ♦I have every confidence that this decision will be fully vindicated. – Шешімнің өте дұрыс болып шығатынына мүлде шүбәм жоқ. 2. ∼ smb (біреудің) кінәсіз екенін дәлелдеу, әрекетін ақтау, дұрыстығын дәлелдеу ♦New evidence emerged, vindicating him completely. – Оны толығымен ақтайтын жаңа айғақ табылды.