violently [ˈvaɪələntli] adv [қ-з: violent] ♦She shook her head violently. – Басын қатты/сілкілей шайқады. ♦to shiver violently – қатты қалшылдау ♦He was violently sick. – Ол қатты ауырып қалған еді. ♦They are violently opposed to the idea. – Олар ойға/ идеяға/ ұсынысқа үзілді-кесілді/ кіжіне қарсы шықты. ♦The crowd reacted violently. – Топ кіжініп кетті.