vituperation [vɪˌtjuːpəˈreɪʃn] n (formal)​ ащы/ аямаған сын/ ұрыс/ сөгіс (syn: abuse) ♦She was unprepared for the flood of vituperation which descended on her from her critics. – Ол өзін сынаушылардан ағылған көл-көсір ащы сөздерге әзір емес еді.