vocation [vəʊˈkeɪʃn] n 1. (біреу табиғатынан бейім, икемді, епті) жұмыс, іс, қызмет (syn: calling) ♦Nursing is not just a job - it's a vocation. – Күтуші/ Бағушы болып туу керек., Күтуші/ Бағушы болу үшін (бір) табиғи икем керек. ♦She believes that she has found her true vocation in life. – Ол өміріндегі өзіне керекті жұмысты таптым деп ойлайды. ♦You missed your vocation - you should have been an actor. – Не жұмыс істегеніңізді естімей қалдым – сіз актер болған шығарсыз. 2. ∼ (for smth) қабілет, икем, еп, шеберлік ♦He has a vocation for teaching. – Ол - мұғалімдікке табиғатынан епті. ♦She is a doctor with a strong sense of vocation. – Ол - табиғи ебі/ қабілеті мықты дәрігер. 3.құдайдың жазуымен дін қызметкері болу деген наным ♦He spoke about his vocation to the priesthood. – Ол өзінің дін қызметкері болуға құдайдың/ тағдырдың жазғаны жайлы айтты.