volley [ˈvɒli] A.n 1. (теннисте, футболда, тб) допты жерге түсірмей соғу/ тебу/ ұру ♦She hit a forehand volley into the net. – Оның қолдың ішкі жағымен ұрған соққысы торға/ сеткаға барып тиді. 2. ∼ (of smth) жаудыра/ бүрке/ себе атқан оқтар/ тастар, тб; (оқ, тас, тб ж) атқылау, жаудыру, бүрку, себу ♦A volley of shots rang out. – Патырлата оқ бүрікті/ жаудырды. ♦Police fired a volley over the heads of the crowd. – Полиция жұртты асыра оқ атты/ атқылады. ♦(ауысп мағ) She faced a volley of angry questions from her mother. – Анасы оған ызалы сұрақтар жаудырды. B.v ∼ (smth) (теннисте, футболда, тб) допты жерге түсірмей соғу/ тебу/ ұру ♦He volleyed the ball into the back of the net. – Ол допты жерге түсірмей теуіп, гол салды.