wail [weɪl] A.v 1. зарлау, еңіреу, аңырау, боздау, азынау, еңкілдеу,  жылау,өкіру, солқылдау ♦The little girl was wailing miserably. – Титтей қыз қинала/ аянышты еңіреп жатты. ♦(ауысп мағ) Ambulances raced by with sirens wailing. – Жедел жәрдем машиналары азынай қозғалды. 2.шағымдану, ыңылдау, ыңырсу, ыңырану (syn: moan) ♦The cat was wailing to be let out. – Мысық шығарыңдар деп ыңыранды. ♦‘It's broken,’ she wailed. – «Бұл сынып қалған» деді ол ыңылдай. ♦∼ (about smth) There's no point wailing about something that happened so long ago. – Баяғыда болған нәрсеге бола күйінудің керегі жоқ. B.n зар, еңірес, еңіреген дауыс/ дыбыс, аңырас, тб [қ-з: wail (A1)] (syn: moan) ♦a wail of despair – аянышты/ қиналған зар, жан ұшыра/ қинала зарлаған дауыс ♦the distant wail of sirens – алыстан естілген/ жеткен сиреналардың азынасы ♦The child let out a high-pitched wail. – Сәби еңіреді/ бақыра боздады.