wakeful [ˈweɪkfl] adj (formal) ұйықтамаған, ұйқысыз; ұйықтай алмаған (syn: sleepless) ♦He lay wakeful all night. – Ол түнде ұйықтай алмады. ♦She had spent many wakeful nights worrying about him. – Ол (әйел) оны (еркекті) уайымдап/ ойлап талай апта ұйқысыз өткізді/ көз іліндіре алмады.