wakefulness [ˈweɪkflnəs] n (formal)​ ұйқысыздық, ұйықтамағандық; ұйықтай алмаушылық ♦She began to drift between sleep and wakefulness. – Ол бір ұйқылы-ояу күйге енді. ♦A sudden noise jolted him into wakefulness. – Тосын (шыққан) дыбыстан ол оянып кетіп, ұйықтай алмады.