waver [ˈweɪvə(r)] v 1.әлсіреу, қалтылдау, қалт-құлт ету, дірілдеу ♦His voice wavered with emotion. – Көңіл-күйден даусы дірілдеді. ♦Her smile wavered and she began to cry. – Ол жымиған күйі, кемсеңдеп, жылай бастады. ♦Her determination never wavered. – Ол ниетінен ешбір айныған емес. 2. ∼ (between A and B) | ∼ (on/over smth) кібіртіктеу, екіойлы болу, не істерін білмеу, қипақтау, абдырау, абыржу, күмілжу (syn: hesitate) ♦She's wavering between buying a house in the city or moving away. – Ол қаладан үй (сатып) алсам ба екен, жоқ басқа жаққа кетсем бе екен деп екіойлы болуда. 3. (әсіресе жарық ж) дірілдеу, дірілдей қозғалу