waxen [ˈwæksn] adj 1. (formal) балауыз(дан жасалған) ♦waxen images – балауыз мүсіндер/ бейнелер 2. (literary) боз, бозғылт, аурудан бозарған, солғын ♦a waxen face – бозғылт жүз/ бет ♦The old man’s waxen cheek was cold. – Қарттың бозғылт беті суық еді. ♦a waxen pallor/tinge – солғын жүз