bludgeon ['blʌʤәn] A.n шоқпар, таяқ B.v 1. шоқпармен, таяқпен ұрғылау ¨He had been  ~ed to death. – Оны өлгенше таяқтаған. 2.~ smb (into doing smth) (ауысп. мағ.) мәжбүр ету, істету ¨They tried to ~ me into playing football again, but I refused. – Олар маған тағы да футбол ойнатқысы келген, алайда мен бас тарттым.