weep [wiːp] A.v (pt, pp wept [wept)] 1. (formal or literary) жылау ♦She started to weep uncontrollably. – Ол өзін-өзі тоқтата алмай жылай бастады. ♦I could have wept thinking about what I'd missed. – Сағыныштан жылағым келеді. ♦∼ for/with smth He wept for joy. – Ол қуана/ қуаныштан жылады. ♦∼ smth She wept bitter tears of disappointment. – Ол күйініп жылады. ♦∼ to do smth I wept to see him looking so sick. – Оның соншама ауру халін көріп жыладым. ♦‘I'm so unhappy!’ she wept. – «Неткен бейбақ едім!» деп жылады ол. 2. (бітпеген/ жазылмаған жарадан) сарысу ағу ♦His legs were covered with weeping sores. – Аяғы жара-жара., Аяғы ырсиған жараға толы. B.n жылау ♦Sometimes you feel better for a good weep. – Кейде бір жылап алсаң, жақсы болып қаласың.