well behaved [ˌwel bɪˈheɪvd] adj​ әдепті, тәртіпті, ибалы, жөнді білетін, оң-терісті ажырата алатын ♦a well-behaved child – тәртіпті бала ♦The audience was surprisingly well behaved. – Көрермендер, бір таңғалатыны/ қызығы, өздерін дұрыс ұстады. ♦On the whole, the crowd was pretty well behaved. – Жиналған жұрт жалпы өз(дер)ін дұрыс ұстады.