welly [ˈweli] A.n (pl wellies) (BrE, informal) 1.=  wellington 2. (idm) *give it some welly ​(BrE, informal) көп күш қолдану B.v ​(BrE, informal) (pt, pp wellied) ∼ smth қатты тебу не соғу ♦He wellied the ball over the bar. – Ол допты қақырата теуіп, маңдайшадан асырып жіберді.