wheedle [ˈwiːdl] v (disapproving) (біреуді) алдап-сулап көндіру, қиылып/ жалынып көндіру (syn: coax) ♦∼ smth (out of smb) The kids can always wheedle money out of their father. – Балалар қашан да әкелерінен ақша сұрап ала алады. ♦∼ smb into doing smth She wheedled me into lending her my new coat. – Ол (мені) алдап-сулап жатып жаңа үст киімімді уақытша алды. ♦‘Come on, Em,’ he wheedled. – «Эм, келісші енді», деп ол қиылды.