whiff [wɪf] A.n 1. ∼ (of smth) сәл иіс, сәл-пәл иіс, иіс табы ♦a whiff of cigar smoke – мұрынды шалып өткен сигар иісі табы ♦He caught a whiff of perfume as he leaned towards her. – Ол (жігіт) оған (қызға) еңкейгенде мұрнына әтір иісі келді. 2. ∼ (of smth) бірнәрсенің табы/ белгісі; сезім табы ♦a whiff of danger – қатер табы B.v  (BrE, informal) сасық/ нашар иіс шығу