whimper [ˈwɪmpə(r)] A.v жылану, жыламсырау, кемсеңдеу, ыңылдау, қыңқылдау, күңкілдеу; қыңсылау ♦The dog whimpered softly. – Ит жұмсақ қыңсылады. ♦The child was lost and began to whimper. – Сәби адасып, кемсеңдей/ жыламсырай бастады. ♦‘Don't leave me alone,’ he whimpered. – «Мені жалғыз тастамашы» деді ол жыламсырай/ кемсеңдей. B.n жылану, жыламсырау, кемсең(деу), ыңыл(дау), қыңқыл(дау), күңкіл(деу); қыңсылау, қыңсылас ♦The puppy gave a little whimper of fear. – Күшік бүрісіп әрең қыңсылады. ♦She let out a whimper of pain. – Шыншудан ол ыңыранып қалды. ♦The animal gave a pathetic little whimper. – Жануар/ Аң сәл аянышты қыңсылады.