whinge [wɪndʒ] (BrE, informal, disapproving) A.n, v ∼ about smb/smth күңкілдеу, қыңқылдау, ыңылдау, ызылдау (яғни, осылай шағымдану) ♦They were having a whinge about the amount of work they had to do. – Олар жұмысымыз бастан асады деп күңкілдеді. ♦She's always whingeing about how unfair everything is. – Ол қашан да бұртиып, күңкілдейді де жүреді.