wiggle [ˈwɪɡl] A.v (informal) ​бүлкілде(т)у, бұлтылдату, (екі шетке не жоғары-төмен) ырғалаңда(т)у, ырғал(т)у, шошаңда(т)у, жыбырла(т)у (syn: wriggle) ♦Her bottom wiggled as she walked past. – Құйрығы бүлкілдей ол (әйел) жанымыздан өтті. ♦∼ smth He removed his shoes and wiggled his toes. – Ол аяқ киімін шешіп, башпайларын (аяқ саусақтарын) жыбырлатты. ♦They wiggled their hips to the rhythm of the music. – Музыканың ырғағына олар мықындарын бүлкілдетті. B.n бүлкіл, бүлкілдету, шошаң(дату), ырғалыс, ырғал(т)у, жыбыр, жыбырла(т)у