​wilful [ˈwɪlfl] adj (especially BrE) (NAmE usually willful) (disapproving) 1. (formal, disapproving or law) әдейі істеген, қасақана істеген, біліп тұрып істеген ♦wilful damage – әдейі зиян келтіру 2.​дегенінен қайтпайтын, бірбеткей, қыңыр, қырсық (syn: headstrong) ♦a wilful child – қыңыр бала, қырсық бала