wince [wɪns] A.n ыңғайсыздану, қысылу, ұялу; (шаншудан, аурудан) кіртию, тыржию, тыжырыну ♦a wince of pain – шаншудан кіртию B.v ∼ (at smth) ыңғайсыздану, қысылу, ұялу; (шаншудан, аурудан) кіртию, тыржию, тыжырыну ♦He winced as a sharp pain shot through his left leg. – Сол аяғына шаншу қадалғанда ол тыржиды. ♦I still wince when I think about that stupid thing I said. – Ақымақтана сөйлегенім есіме түссе, әлі ыңғайсызданамын. ♦He winced inwardly at her harsh tone. – Оның (әйелдің) шаңқылы оны (еркекті) іштей кейітті. ♦She switched on the light, wincing at the sudden brightness. – Өзі светті/ шамды жаққанда, кенет жарықтан тыржиды.