wolf [wʊlf] A.n 1. (pl wolves [wʊlvz]) қасқыр ♦She compared the media to a pack of ravening/ravenous wolves. – Ол баспасөзді/ медианы аш қасқырлар үйіріне теңеді. 2. (idm) *cry wolf «қасқырша ұлу» (қажет емес кезде «ұлып» жұртты көмекке шақыру, осының кесірінен кейін жұрт ол адамға сенбейтін болады) *keep the wolf from the door (informal) күнгөріске жететін ғана қаражаты/ ақшасы болу ♦They make just enough to keep the wolf from the door. – Олардың тапқан ақшасы күнгөрісіне әрең жетеді. *a lone wolf «жалғыз қасқыр», жалғыздықты ұнататын адам *throw somebody to the wolves «біреуді қасқырға талату», жәбір көрген адамға көмектеспеу *a wolf in sheep’s clothing «қой терісін жамылған қасқыр», жуас болып көрінген сұрқия B.v (informal) ∼ smth (down) қомағайлана жеу/ асау, қылғыту (syn: gobble)