wont [wəʊnt; wɔːnt] (old-fashioned, formal) A.adj  ∼ (to do smth) өйтетін/ бүйтетін әдеті/ дағдысы бар, пәлендей істеп үйренген (syn: accustomed) ♦He was wont to fall asleep after supper. – Кешкі астан кейін оның ұйықтайтын әдеті бар еді. B.n (syn: habit) ♦She got up early, as was her wont. – Әдетінше ол ерте тұрды.