wooden [ˈwʊdn] adj 1.ағаштан істелген/ жасалған, ағаш ♦a wooden box/door/floor – ағаш жәшік/ есік/ еден ♦Behind the house was a small wooden hut. – Үйдің артында шағын ағаш үйшік болды. 2. (кісінің көңіл-күйі, эмоциясы ж) құрғақ, кердиген, жансыз, салқын, ыздиған, кердиген, қасқиған, қақиған, қайқиған, беті/ жүзі сірескен, бедірейген, безірейген (syn: stiff) ♦The actor playing the father was too wooden. – Әкенің роліндегі актер тегі қақиып тұр ғой. ♦Her voice sounded wooden and lifeless as she struggled to control her feelings. – Көңіл-күйін тізгіндемек болып арпалысып жатқанда даусы қатқыл, салқын шықты.