worthily [ˈwɜːðɪli] adv (formal or literary) 1.жөн, дұрыс, орынды, ақылмен ♦Russell has a great talent which he has used worthily. – Рассел талантқа/ дарынға бай және ол оны дұрыс/ жөнімен пайдаланды. 2. (formal) лайықты; дұрыс (syn: deservedly) ♦He was worthily punished for his crime. – Қылмысы үшін ол лайықты жазасын алды.