wreathe [riːð] v (formal) 1.қоршау, тұмшалау, жабу, басу ♦be wreathed in/with smth The mountain tops were wreathed in mist. – Тау ұштарын тұман тұмшалапты/ басыпты. ♦The plant grew everywhere, its stems wreathed with soft blue flowers. – Бұл өсімдік әр жерге тарай өсіпті, бұтақтарын жұмсақ көк гүл(дер) басыпты. ♦(figurative) Her face was wreathed in smiles. – Жүзі күлімдеп тұрды. 2. (literary) иіріле/ ирелеңдей/ иретіле/ бұралаңдай қозғалу (syn: weave) ♦smoke wreathing into the sky – көкке иретіле көтерілген түтін