wretched [ˈretʃɪd] adj 1. (кісі ж) жабырқау, кіртиген, қамыққан, көңілсіз, кейіген ♦You look wretched - what's wrong? – Не болды, қабағың түсіп кетіпті ғой? ♦I felt wretched about the way things had turned out. – Істің бұлай болғанына кейідім. ♦She looked thoroughly wretched. – Ол мүлде көңілсіз жүрді. 2. (formal) өте жаман, сұмдық (syn: awful) ♦She had a wretched time of it at school. – Ол мектепте уақытты жаман өткізді. ♦The animals are kept in the most wretched conditions. – Жануарларға/ Малға өте жаман қарайды. 3. (formal) бейшара, байғұс, бейбақ, сорлы, аянышты (syn: pitiful) ♦She finally agreed to have the wretched animal put down. – Ол ақыры бейшара жануарды дәрі беріп өлтіруге келісті. 4. (informal) пәле, мазасыз, сүйкімсіз ♦Is it that wretched woman again? – Ана сүйкімсіз/ сиықсық әйел тағы келген бе?