cackle ['kækl] A.n 1.қытқылықтау, қоқыл, қоқылдау (тауықтың) ¨the ~ of hens/geese – тауықтардың/қаздардың қоқылы 2.қарқыл, жырқыл, қиқыл, мырс-мырс (күлкі) ¨The old woman gave a loud ~. – Кемпір қақылдай күлді. 3.дабырлап сөйлеу; сыпсыңдап сөйлеу 4.(іdm) *to cut the cackle (ауызекі) дабыр-дұбыр әңгімені тоқтату B.v 1.қытқылықтау, қоқылдау (тауықтың) 2.(кісі ж.) қарқылдау, жырқылдау, қарқылдап, жырқылдап я мырс-мырс ете күлу 3.дабырлап, беталбатты сөйлеу