afflict [ә'flikt] v ~ smb/smth (with smth) мезі ету, есін шығару, ренжіту, қобалжыту, пәле салу; күйзелу ¨She is ~ed with arthritis. – Ол шорбуынмен (артритпен) ауырады. ¨Severe drought has ~ed the countryside. – Қатты қуаңшылық ауылды жерлерді күйзелтіп кетті.